Գյումրիի ընտրությունների վերաբերյալ բազմաթիվ կարծիքներ են հիմա հնչում. բարոյական հաղթանակը ՔՊ-ի՞նն էր, որ բոլորից շատ ձայն հավաքեց, թե՞ ընդդիմությանը, որ ՔՊ-ին զրկեց միայնակ քաղաքապետ ընտրելուց: Նաև շատ է քննարկվում, թե ով ում կմիանա:

Կապիտուլյանտը վախում է, դողում է թուրքից. Ալիևի քիթը, դեռ ավելին, շվաքն անգամ տեսնելիս սարսափից դողում է։

Ամեն դեպքում՝ մտահոգիչ են արդյունքները. որքան էլ վարչական ռեսուրս օգտագործեին, որքան էլ տգետ ու անհայրենիք թուրքասերներ լինեին, 35+% չպիտի հավաքեր ՔՊ-ի թեկնածուն Գյումրիում:

Վերջին բոլոր ընտրությունները ցույց են տալիս, որ Հայաստանում թրքաֆաշիստները, օգտագործելով բոլոր հնարավոր և անհնարին ռեսուրսները (ադմինիստրատիվ, ուժային, ֆինանսական և այլ), 1/3-ից ավելի ձայն չեն կարողանում վերցնել:

Հականիկոլականներին` աչքի լույս։ Ընդդիմադիր ընտրողներին` շնորհակալություն։ Նիկոլականներին` ցավակցություն։ Սկսվեց նիկոլի թախտից գլորումը։

Խնդիրը եղած ռեսուրսի արդյունավետ կամ անարդյունավետ կիրառելու մեջ չէր։ Բուն խնդիրը հնարավոր բոլոր ռեսուրսներով Գյումրիում քաոս ստեղծելն էր, ինչը և արեցին։ Քաոսը կործանարար զենք է։ Եթե հիշում եք՝ Շուշին հենց քաոսով կարողացան հանձնել, այլ կերպ հնարավոր չէր լինի։

Վազգեն Սարգսյանի եղբոր կուսակցությունն իր պաշտոնական ֆեյսբուքյան էջով տարածում է կուսակցության քաղխորհրդի անդամի նյութ, թե Ղարաբաղյան շարժումն ավարտված է ու պետք է համակերպվել դրա հետ:

Հայրենիքի դարպասները պահելը միշտ էլ դժվար, վտանգավոր ու ծանր գործ է, Սարիկ։ Արցախում, բացի ծառայելուց, նաև մարդիկ էին ապրում, սովորական հայեր, ովքեր չէին տրտնջում, չէին նեղվում՝ ամեն պահի պատերազմի սպառնալիքը գլխներին կախված քնելուց։

Ոչ մի երկիր, ոչ մի արտաքին ուժ, ոչ մի միջազգային կազմակերպություն սրանց վրա լուրջ ճնշումներ չի բանեցնելու, որ բացահայտ բռնաճնշումներ են անում: Նույնիսկ, եթե բոլոր ընդդիմադիրներին բռնեն: Որովհետև յուրաքանչյուր արտաքին ուժի էլ ձեռնտու է, երբ որևէ երկիր ղեկավարում է մի անսկզբունք, անարժեք, դավաճան փալաս: Այդ փալասի հետ ինչ ձևով ուզեն կխոսեն, ինչ ճնշում պետք է կբանեցնեն, ինչ ուզեն կստանան: Այնպես որ, ընդդիմադիր ուժերը ժամանակն է, որ հասկանան՝ ներքին ռեսուրսին է պետք ապավինել, և անեն հետևություններ:

Ինչո՞ւ էր Նիկոլը երեկ նմանօրինակ ցնցումների մեջ։ Պատասխանը հենց նրա դեմքի և պահվածքի մեջ է քողարկված։ Ի սկզբանե ասեմ, որ այն, ինչ նա բեմադրեց, ծխածածկույթ էր, իսկ Սիսակի հարցադրումը՝ հարցուպատասխանի վերջում, նախապես մշակված ռազմավարական մեթոդ...